ขอโทษที...คนนี้พี่จองแล้ว /1

[หมึกจีน]

แวะมาต่อแล้วค่ะ ตอนนี้แก้แล้วแก้อีกกว่าจะลงตัว --"  คาดว่าเรื่องนี้คงออกแนวบ๊อง ๆ ไร้สาระ เบาสมองแทนแล้วล่ะค่ะ 555 ไม่อยากเขียนซีเรียส เดี๋ยวต่อลำบาก

ps. ลงเก็บแต้มหน้ากระดาษไว้ก่อน เดี๋ยวกราฟไม่ขึ้น T^T

.........................................................................................................................................................

ขอโทษที...คนนี้พี่จองแล้ว
/1

อากาศที่แสนร้อนอบอ้าวของเมืองไทย ทำเอาคนที่เพิ่งได้กลับมาประเทศนี้อีกครั้ง หลังจากต้องตามมารดาและบิดาไปอยู่ที่อเมริกาเป็นเวลาสิบห้าปี  ถึงกับบ่นอุบไม่ยอมเลิกรา จนเพื่อนสนิทที่ตามกลับประเทศมาด้วยกัน สั่นศีรษะไปมาอย่างเอือมระอา

"ที่โน่น พอหน้าร้อนก็ร้อนไม่แพ้กันนั่นล่ะ ทำบ่นไปได้"

คนกำลังบ่นหันกลับไปมองเพื่อนของตนพลางขมวดคิ้วยุ่ง อีกฝ่ายนั้นเป็นชายหนุ่มตัวสูงพอ ๆ กับเขา ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลา โครงหน้าออกไปทางชาวตะวันตก และแม้เพื่อนของเขานั้นจะเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกาเฉกเช่นเดียวกัน หากแต่เจ้าตัวกลับมีผมสีดำและนัยน์ตาสีดำเหมือนทางฝ่ายมารดาซึ่งมีเชื้อชาติไทย  ผิดกับเขาที่มีผมสีน้ำตาลไหม้และนัยน์ตาสีเขียวสดใส เหมือนเชื้อชาติทางฝั่งบิดาแทนเสียอย่างนั้น

"แต่ก็ไม่ใช่มีฤดูร้อนตลอดปี เหมือนที่ไทยนี่นา  เฮ้อ! หวังว่าเจ้าสาวของฉันคงไม่โดนแดดพวกนี้เผาเกรียมจนผิวเสียไปหมดก่อนล่ะนะ"

คำบ่นถัดมา ทำให้คนที่นั่งอยู่ด้วยเลิกคิ้วน้อย ๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ตามมา

"เจ้าสาว...อ้อ! น้องฟ้า ว่าที่คู่หมั้นคู่หมายที่นายตู่เอาเองคนนั้นน่ะรึ"

น้ำเสียงเย้ยเยาะระคนขบขัน ทำให้ รวี สะดุ้งโหยง แล้วโพล่งโต้ตอบกลับไปในทันที

"ไม่ได้ตู่เอาเองโว้ย! ฉันกับน้องฟ้าคบหากันอย่างบริสุทธิ์ใจ ที่สำคัญน้องเขาก็เต็มใจที่จะเป็นเจ้าสาวของฉันตั้งแต่เด็กแล้วด้วย!"

คนฟังยักไหล่นิด ๆ คล้ายไม่ใส่ใจในคำโต้แย้งนั้น ก่อนจะเอ่ยต่อตามมาด้วยใบหน้ายิ้มเยาะ

"นายนี่มันโรคจิตจริง ๆ เลยว่ะซัน เสียดายรูปก็หล่อ พ่อก็รวย สาว ๆ ตามกรี๊ดตามจับ แต่ดันเป็นโรคจิตชอบเด็ก  แถมยังเป็นเด็กผู้ชายอีกด้วย"

"เหอะ...รักมั่นคงอย่างฉันก็ยังดีกว่านายแล้วกันวะเมฆ  อย่างนายน่ะ ขอให้หน้าตาถูกใจ จะหญิงหรือชายก็ไม่เกี่ยง แถมเปลี่ยนแฟนแทบจะรายเดือน  ถ้าวันหนึ่งนายโดนฆ่าตายคาคอนโด ฉันจะไม่แปลกใจสักนิด...อ้อ! แล้วก็อย่าคิดมายุ่งกับน้องฟ้าของฉันเด็ดขาด ไม่งั้นฉันฆ่านายแน่!"

รวีเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายตาคมกริบชนิดที่คนคุ้นเคยมองดูก็รู้ว่าเจ้าตัวพูดจริงทำจริง

"โอเค ๆ ไม่ยุ่งแน่  กลัวตายว่ะ...นายน้อยแก๊งมาเฟียใหญ่ขู่เอาแบบนี้ ใครจะกล้าแหยมกัน หึ ๆ"

เมฆาหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ จากนั้นจึงเดินตรงไปเคาท์เตอร์บาร์ในห้องรับแขก ชายหนุ่มเปิดไวน์รินให้ตัวเองและเผื่อเพื่อนสนิท ก่อนจะหยิบแก้วไวน์มาเสิร์ฟให้รวีถึงที่นั่ง

"แล้วนายจะไปหาว่าที่เจ้าสาวของนายได้ที่ไหนกันล่ะ...ก็เห็นเคยเล่าว่าพอถูกพ่อนายจับได้เรื่องที่นายเป็นพวกโรคจิตชอบเด็กผู้ชาย นายก็ไม่ได้มีโอกาสติดต่อไปทางเมืองไทยอีกเลย แล้วพอทั้งเถียงทั้งยกแม่น้ำทั้งห้ารวมถึงใช้เล่ห์กลต่อสู้กับพ่อนายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จนพ่อนายยอมรับแบบไม่เต็มใจ... น้องฟ้าของนายก็ย้ายบ้านหนีไปแล้วไม่ใช่หรือ"

คนที่กำลังรับแก้วไวน์ชะงัก ก่อนจะจ้องหน้าของเพื่อนสนิทแล้วหรี่ตามองอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิด ที่เจ้าตัวช่วยตอกย้ำอดีตที่ไม่อยากจดจำของเขาเท่าใดนัก

"เหอะ! ฉันให้นักสืบสืบจนรู้ที่อยู่ของน้องฟ้าเขาแล้วล่ะ  ไม่มีอะไรที่จะยากเกินความรักที่ฉันมีต่อน้องเขาอยู่แล้วล่ะนะ"

เมฆารับฟังพร้อมรอยยิ้มกึ่งขัน จริง ๆ ก็อยากจะเถียงกลับไปว่า ที่ตามว่าที่เจ้าสาวสมัยเด็กของอีกฝ่ายจนเจอ มันก็เพราะอำนาจเงินที่เจ้าตัวมีต่างหาก ไม่เช่นนั้นการจะหาเบาะแสคนรู้จักสมัยเมื่อสิบกว่าปีก่อน ที่ได้ข่าวเพียงว่ามารดาเปลี่ยนนามสกุลเพราะแต่งงานใหม่ไปกับใครที่ไหนก็ไม่รู้ แถมญาติฝั่งมารดาก็ไม่มีใครเหลือให้สอบถามได้ ฝั่งสามีใหม่ก็ไม่ใช่คนมีชื่อเสียง ฟังจากเพื่อนบ้านที่เคยไปร่วมงานแต่งก็รู้เพียงว่าอีกฝ่ายเป็นแค่เกษตรกรธรรมดาที่ทำมาหาเลี้ยงชีพไปวัน ๆ ก็แค่นั้น ส่วนจะมีชื่อหรือนามสกุลว่าอะไรเจ้าตัวก็ลืมไปเรียบร้อยแล้ว

"หึ ๆ ยังไงก็หวังว่าน้องฟ้าของนายเขาจะยังจำเรื่องที่นายขอเขาแต่งงานได้ โดยไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านเกินเหตุล่ะนะ"

รวีเหลือบมองเพื่อนของเขา ก่อนจะสบถอุบอิบให้เบา ๆ จากนั้นจึงกลับมานั่งฝันหวนถึงรักแรกในสมัยเด็กของเขาต่ออีกครั้ง โดยที่เมฆาเองก็ได้แต่เหลือบมองเพื่อนสนิท พร้อมกับลอบถอนหายใจแผ่วเบาอย่างเอือมระอา เพราะเขานั้นไม่คิดว่า อะไร ๆ มันจะง่ายดายอย่างที่รวีคิดวาดหวังเอาไว้นักหรอก



รถสปอร์ตคันงามซึ่งแล่นมาจอดหน้าบ้านในตอนเช้า ทำให้คนที่กำลังรถน้ำต้นไม้ในสวนหน้าบ้านชะงัก ก่อนจะวางสายยางฉีดน้ำลงพลางเดินไปปิดก็อกน้ำ แล้วตรงมาสอบถามชายตัวสูงในชุดเสื้อผ้าแฟชั่นนำสมัยทั้งสองที่มาด้อม ๆ มอง ๆ อยู่หน้าบ้านของตน

"สวัสดีครับ มาพบใครหรือครับ"

เมฆาถอดแว่นกันแดดที่สวมใส่ พลางผิวปากหวือเบา ๆ เมื่อเห็นเด็กหนุ่มตรงหน้าเขา... อีกฝ่ายนั้นเป็นคนตัวเล็ก รูปร่างโปร่งบาง รูปหน้าผิวพรรณก็หมดจด จัดได้ว่าเป็นเด็กหนุ่มที่หน้าตาค่อนข้างน่ารักอยู่มากทีเดียว  

"ต้องขอโทษที่ว่านายโรคจิตนะซัน  ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าน้องเขาโตมาแล้วน่ารักขนาดนี้ เป็นฉันฉันก็จองเอาไว้ก่อนเหมือนกัน"

เมฆาหันไปกระซิบเอ่ยแซวเพื่อนสนิทพร้อมหันมาโปรยยิ้มหวานสไตล์หนุ่มเพลย์บอยให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้า ทำเอาคนที่อยู่ด้านหลังรั้วบ้านขมวดคิ้วยุ่ง หากแต่รวีนั้นไม่ได้สนใจคำแซวของเพื่อนสนิท เขาไม่ได้มีท่าทางตื่นเต้นแต่อย่างใด เพราะเคยได้เห็นอีกฝ่ายในรูปถ่ายในรายงานของนักสืบที่เขาจ้างมาเรียบร้อยแล้ว

"สวัสดีครับ ...ที่นี่ใช่บ้านของน้องฟ้า เอ่อ...น้องเวหา หรือเปล่าครับ"

ร่างเล็กชะงักเล็กน้อย แล้วจึงย้อนถามกลับไปบ้าง

"ใช่ครับ  อ๊ะ? หรือว่าคุณจะเป็นคนรู้จักของพี่ฟ้ากันครับ"

รวีถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ตนตามมาหาถูกบ้าน  ส่วนเมฆาชะงักแล้วหันไปมองเพื่อนสนิทตาปริบ ๆ อย่างแปลกใจ เพราะทีแรกเขาคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะเป็นคนเดียวกับที่เพื่อนแอบหลงรักเสียอีก

"ใช่แล้วครับ...พี่รู้จักกับน้องฟ้าตั้งแต่ยังเด็ก เอ่อ...ส่วนน้องคงจะเป็น..."

เด็กหนุ่มยิ้มน้อย ๆ ให้อีกฝ่ายแล้วจึงแนะนำตัวเองบ้าง

"ผมชื่อมีนาครับ เป็นน้องชายของพี่ฟ้า เราสองคนอายุห่างกันสามปี  พี่เรียกผมว่ามีนก็ได้"

รวียิ้มตอบอีกฝ่าย ซึ่งก็ทำให้เด็กหนุ่มที่มองอยู่เริ่มคิดว่าคนตรงหน้านี้นอกจากหน้าตาหล่อเหลาแล้ว เวลายิ้มยังมีเสน่ห์มาก น่าแปลกที่พี่ชายของเขาไม่เคยเล่าเรื่องหรือพาเพื่อนคนนี้มาหาที่บ้านก่อนหน้านั้นเลยสักครั้ง เพราะถ้าเป็นเขาหากมีเพื่อนเด่น ๆ แบบนี้ เขาคงภูมิใจและอยากอวดให้คนอื่น ๆ ได้เห็นเป็นแน่  

"อ๊ะ! ลืมไปเลย คุณมาหาพี่ฟ้านี่นะ รอเดี๋ยวนะครับ เดี๋ยวผมไปเรียกให้ ป่านนี้คงตื่นแล้วล่ะครับ วันหยุดทีไรก็งี้ล่ะครับ พี่เขาตื่นสายประจำ"

มีนาที่เผลอจ้องอีกฝ่ายนานไปหน่อย รีบบอกอย่างร่าเริง แล้วจึงขอตัวไปเรียกพี่ชายมาก่อน โดยทิ้งให้สองหนุ่มยืนคอยอยู่นอกรั้วบ้านไปตามเดิม

"ให้ตายเถอะ ฉันก็นึกว่าเขาเป็นน้องฟ้าของนายเสียอีก หึ ๆ นี่ยังคิดว่าจะแย่งจีบดีไหมอยู่เลยนะ"

เมฆายิ้มแย้มกึ่งยั่วอีกฝ่าย ทำให้รวีพึมพำอุบอิบบ่นเพื่อนสนิทอย่างไม่สบอารมณ์นัก แต่พอประตูบ้านเปิดออก พร้อมกับใครบางคนที่เดินตามหลังมีนามา ก็ทำให้ชายหนุ่มทั้งสองจ้องมองเป้าหมายที่ต้องการพบด้วยสีหน้าตกตะลึง ทว่าต่างความรู้สึกกันสิ้นเชิง  

ทางด้านรวี ชายหนุ่มนั้นดูมีท่าทางตื่นเต้นและยินดีอย่างเห็นได้ชัด หากแต่เมฆานั้นถึงกับนิ่งอึ้งตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เจ้าตัวรีบหันกลับไปมองเพื่อนด้วยสายตาตั้งคำถามหลังจากตั้งสติได้ หากแต่รวีนั้นไม่ได้นึกสนใจแม้แต่น้อย แถมยังคงพุ่งเป้าไปยังร่างตรงหน้าไม่วางตาด้วยความตื่นเต้นยินดี จนเมฆาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะหันมามองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังร่างเล็กอีกครั้ง

  "สวัสดีครับ...เอ่อ...เห็นมีนบอกว่าคุณมาหาผมหรือครับ"

น้ำเสียงทุ้มจากคนที่ยืนด้านหลังร่างเล็กดังขึ้น ทั้งใบหน้าที่คมเข้มหล่อเหลา หุ่นล่ำน้อย ๆ แบบนักกีฬา และรูปร่างสูงพอฟัดพอเหวี่ยงกับรวีและเมฆา ช่างดูแตกต่างกับคนตัวเล็กหน้าตาอ่อนหวานที่บอกว่าเป็นน้องชายแท้ ๆ นั่นอย่างสิ้นเชิง  

หากทว่าพอได้ดูจากสีหน้าของรวี และคำพูดแสดงตัวตนของคนตัวสูงตรงหน้าเขา  มันก็ทำให้เมฆาไม่อาจจะเข้าใจผิดไปเป็นอย่างอื่นได้เลยว่า  อีกฝ่ายนั้นคือ 'น้องฟ้า' ว่าที่เจ้าสาวเด็ก ที่เพื่อนสนิทของเขาเฝ้ารักเฝ้าหลงมาตลอดสิบห้าปีที่ผ่านมานั้นจริง ๆ

แต่เรื่องการเจริญเติบโตของเวหา ก็ทำให้เขาตกใจได้ไม่เท่ากับเรื่องที่ว่า เพื่อนของเขานั้นดูเหมือนจะทั้งปลาบปลื้มทั้งชื่นชม ในตัวว่าที่เจ้าสาวของเจ้าตัวจนออกนอกหน้านอกตาให้ได้เห็นถึงเพียงนี้ ...ตั้งแต่เขาคบกับอีกฝ่ายมาเกือบห้าปี เมฆาเพิ่งจะได้รู้เดี๋ยวนี้เองว่า เรื่องที่เขาคิดว่ารู้จักรสนิยมในเรื่องต่าง ๆ ของเพื่อนสนิทเป็นอย่างดี ...มาจนวันนี้เขาจึงบอกกับตัวเองได้สักทีว่า ตัวเขานั้นคิดผิดอย่างสิ้นเชิงเลยเชียวล่ะ!

.... TBC ....

แก้ในตอนแรกที่จากเมืองไทยมาสิบปี เป็นสิบห้าปีนะคะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะกลายเป็นพรากผู้เยาว์ไปซะเปล่า ๆ ค่ะ ^^"

[น้ำไหล]

อ่านถึงตอนทั้งคู่ตกตะลึง (แล้วอยู่ดีๆ แม่ก็เรียก) เผลอมโนไปว่าตกใจเพราะอ้วนฉุ เห็นตอนเด็กๆ สนแต่ขนมนี่นา 55555555

[wazabikung]

อ่อออ...น้องฟ้ามาอย่างล่ำๆ แล้วพี่จะจิ้นไปทางไหนต่อดีค่ะ!!
กร๊าากก ไปไม่เป็นเลย 555+

คาดว่าหน้าเราตอนนี้ กับหน้านายเมฆา อาจจะอึ้งพอๆกัน 5555+

[เลื่อมประภัสสร]

เอิ่ม... จะมีสลับบทบาทเจ้าสาวกันหรือเปล่าคะพี่ซัน หึหึ
จากหุ่นน้องฟ้าแล้วเนี่ย พอจะไหวไหมคะคุณพี่
แถมดูท่าคุณพี่เมฆาจะติดใจน้องมีนเสียแล้วสิคะเนี่ย ใครจะจีบติดก่อนกันน๊า

[13cotton13]

แหมมมม
สงสัยนายเมฆเพื่อนซี้จะคิดในใจแต่แสดงออกทางสีหน้า
ว่าเพื่อนรักนายรวิจะกลับเป็นรับล่ะสิ
ไม่แน่หรอก เค้าอาจสลับหน้าที่และบทบาทกันคนละวันก็ได้ 55

[Freezea]

นั่นสิคะ จะมีการเปลี่ยนจากเจ้าสาวมาเป็นเจ้าบ่าวรึเปล่า
แต่ไม่ว่าแบบไหนเซ่ก็รับได้ ฮ่าๆ
ว่าแต่น้องมีนจะโดนเมฆาจัดการหรือเปล่าหนอ
ส่งแรงเชียร์ทั้งสองคู่เลยค๊า

[tuktukta]

เออ ตะลึงตามเลยทันที โฮกกกก เหนือความคาดหมาย 555+++
คือ จากเจ้าสาว มาเป็น เจ้าบ่าว น่าจะโอเคกว่านะค่ะ พี่ซัน

[TwInZZZ]

ท่าทางจะได้ 2 คู่เลยแหะ แต่คู่ของรวีนี่ ใครจะ เคะ จะเมะดีคะ?? 5555

[nut]

นายเอกล่ำหรือนี่ แต่คู่น้องก็น่าติดตามคะ

[DevilAngel]

รวีเจอน้องฟ้าล่ำเข้าไปจะไปทางไหนล่ะเนี่ย

[marioja]

อ่านจบตอนแล้วตะลึงจริงๆ พลิกล็อคมากกกก
แต่ยิ่งชวนให้ติดตามกันไปใหญ่
อะไรจะรักมั่นคงขนาดนี้ เจอน้องฟ้าเวอร์ชั่นล้ำก็ยังปลามปลื้มไม่เปลี่ยน
แต่งได้ดีมากเลย แหวกแนวดี^^

[kaow31]

อึ้งเลยค่ะ หล่อ ล่ำซะงั้น อิอิ แล้วจะลงเอยกันอย่างไงหนอออ