Monster Guild - สมาพันธ์สัตว์ประหลาด - บทนำ

[ฟ้าแลบ]

บทนำ

เสียงดนตรีสดใสดังกึกก้องกังวานไปทั่วเมือง บรรยากาศการเฉลิมฉลองเริงรื่นรอบตัวนั้นไม่ได้ทำให้เด็กหนุ่มนามจูเลียสมีความสุขตามไปด้วย เขายืนมองเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันที่กำลังคุยจ้อกแจ้กอย่างตื่นเต้นกับเพื่อนข้างเคียงระหว่างรออยู่แถวเพื่อเปิดพิธีวันจับฉลาก 

วันจับฉลากคือวันที่เด็กจบใหม่ทุกคนเฝ้ารอคอยเพราะพวกเขาจะต้องไปฝึกงานในสมาคมหรือสมาพันธ์ต่าง ๆ เป็นเวลาสามเดือนก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะสมัครทำงานที่ไหนต่อไป และหากจับฉลากได้แล้วนั้นผู้ที่จับไม่มีสิทธิจับใหม่หรือขอแลกกับคนอื่นเด็ดขาด และถ้าหากอยู่ไม่ครบสามเดือนก็จะถูกตราหน้าว่าไม่สู้งานได้ทำให้ทุกคนต่างภาวนาขอให้ตนเองจับได้ที่ ๆ ตนเองอยากได้

“ทำไมมันถึงสำคัญมากล่ะ? แบบถ้าจับได้อะไรแย่ ๆ ชีวิตจะจบสิ้นอะไรแบบนั้นเลยเหรอครับ?” จูเลียสพยายามยิ่งยวดที่จะตีสีหน้านิ่งเฉยขณะที่ร่างข้าง ๆ ก็พยายามที่จะชวนเขาคุยให้ได้เช่นกันทั้งที่ถ้าเขาเผลอหลุดปากตอบไปก็คงไม่แคล้วถูกมองว่าเป็นคนบ้าที่พูดคนเดียวได้

เด็กหนุ่มตวัดดวงตาสีเขียวไปมองร่างข้าง ๆ อย่างหงุดหงิดก็เห็นร่างโปร่งแสงที่มีใบหน้าเหมือนกับเขาไม่มีผิดยิ้มกว้างมองตอบกลับมา!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สามวันก่อน…


“ผมเข้าป่าหน่อยนะครับแม่” จูเลียสร้องบอกมารดาที่กำลังเคี่ยวสตูว์ในหม้ออยู่ในห้องครัวขณะหยิบย่ามผ้าป่านเก่า ๆ และหน้าไม้ที่แขวนอยู่บนกำแพงข้างประตูบ้านมาสะพายบ่า

“ระวังตัวด้วยนะ เบอร์รี่ใกล้จะหมดแล้วเก็บมาเพิ่มด้วยล่ะ” มาร์ธาร้องบอกลูกชายพลางยกผ้าสีซีดที่แขวนรอบคอขึ้นซับเหงื่อ เธอนึกได้ว่าอยากได้น้ำผึ้งเพิ่มด้วยทว่าเด็กหนุ่มก็วิ่งผ่านหน้าต่างร้านไปเสียแล้ว

หญิงวัยกลางคนอมยิ้มกับเสียงร้องทักชื่อบุตรชายที่ดังแว่วมาเป็นระยะจากสองข้างทาง บรรดาชาวบ้านทั้งหลายต่างคุ้นเคยกับจูเลียสดีเพราะความอัธยาศัยดีของอีกฝ่ายบวกกับทุกคนล้วนแต่เคยฝากท้องกับร้านอาหารของเธอมาแล้วทั้งนั้น มาร์ธาเดินกลับเข้าไปในส่วนครัวเพื่อเคี่ยวสตูว์ต่อ แม้จะเป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ของร้านแต่งานไม่เคยหยุด ร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งนี้นอกจากลูกจ้างอีกสามคนก็มีแค่เธอและจูเลียสเท่านั้นตั้งแต่อเล็กซ์ผู้เป็นสามีของเธอหายตัวไป...


จูเลียสออกวิ่งเต็มฝีเท้าเมื่อเข้าสู่เขตภูเขา แรงลมปะทะใบหน้าให้ความรู้สึกดีทุกครั้งที่มา บนภูเขาเขาเหมือนได้เป็นอิสระจากทุกอย่าง เขาวิ่งจนหยุดยืนบริเวณชะง่อนผาที่ถือว่าเป็นจุดชมวิวที่ดีที่สุด ไม่เพียงแต่เมืองที่เขาอาศัยอยู่เท่านั้น จูเลียสมองภูเขาที่โอบล้อมเมืองรอบด้าน ด้านหลังภูเขาคือมหาสมุทรสีครามสุดลูกหูลูกตากระทบแสงแดดระยิบระยับเหมือนมีใครเอาอัญมณีมากมายไปโปรยโรยไว้

เขาหยุดยืนสักพักเหมือนเช่นเคยก่อนจะกลับหลังเพื่อหาทำตามวัตถุประสงค์ที่มา แม้จะไม่ใช่นายพรานมืออาชีพแต่เขาก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นเด็กหนุ่มอนาคตไกล ทว่าทุกคนต่างรู้ดีว่าจูเลียสต้องการทำร้านอาหารต่อจากมาร์ธา

จูเลียสขยับกายอย่างระมัดระวัง เป้าหมายของเขาคือกระรอกที่กำลังแทะลูกไม้อยู่บนกิ่งไม้สูงกว่าศีรษะเขาราวครึ่งช่วงตัว

เด็กหนุ่มนึกขอโทษสิ่งมีชีวิตตัวน้อยในใจก่อนที่ลูกศรจะแล่นจากแล่งพร้อม ๆ กับเงาร่างที่ผ่านสู่สายตา!
จูเลียสขนลุกซู่ สาบานได้ว่าเขาเห็นร่างโปร่งแสงทะลุผ่านต้นไม้เข้าไปในภูเขาต่อหน้าต่อตา! ไม่…มันไม่ใช่ภาพหลอน เขาไม่ได้กินอะไรแปลก ๆ เลยตั้งแต่เข้ามาในภูเขา ทุกอย่างปกติหมดดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะตาฝาดไปได้

…แล้วนั่นมันอะไร?...เขาไม่เคยได้ยินตำนานอะไรเกี่ยวกับภูติผีปีศาจในภูเขานี้ ที่นี่เปรียบเสมือนสนามหลังบ้านของเขาและถ้าหากนั่นคือวิญญาณที่เพิ่งมาประเด็นคือใคร…อันคราเดียสเป็นเมืองขนาดกลางแต่ก็ใหญ่พอที่จะไม่รู้ว่าใครเป็นหรือตายนอกจากเป็นคนรู้จัก

หรือจะมีคนตายที่นี่…เด็กหนุ่มจำได้ว่าถ้าเดินอ้อมไปฝั่งตรงข้ามจะเป็นถ้ำขนาดใหญ่ที่เกิดตามธรรมชาติ เขาเคยเดินเข้าไปสำรวจแล้วมันเป็นถ้ำตัน ไม่มีทางออกเพียงแต่ค่อนข้างลึกและเต็มไปด้วยหินงอกหินย้อยและค้างคาว

จูเลียสชั่งใจว่าจะทำอย่างไรดี เขาประสาทแข็งพอจะไม่เข่าอ่อนลงไปนั่งแปะกับพื้นตอนนี้แต่ก็ไม่ได้กล้าหาญพอจะเข้าไปดูภายในถ้ำให้เห็นกับตาเพราะตอนนี้ไม่ได้ลงไปกองกับพื้นแต่ขาเขาก็สั่นจนก้าวไม่ออกแล้ว!

หรือเราอาจจะหิวจนตาฝาด…เด็กหนุ่มฝืนยิ้มรู้ดีว่ากำลังหลอกตนเอง อยากจะก้าวขาวิ่งหนีป่าราบแต่ก็ก้าวไม่ออก ศพกระรอกโชคร้ายยังคงนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น

นัยน์ตาสีเขียวหลุบลงกับพื้น ไม่รู้ว่าเขายืนอยู่ตรงนี้นานเท่าไหร่หากเมื่อเหงื่อจากขมับไหลเข้าดวงตาเขาจึงกระพริบถี่ได้สติขึ้น สูดหายใจเข้าลึก ๆ เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาเห็นคืออะไรแต่เขายังมีรายการของป่าที่ต้องหา ยังมีงานอีกหลายอย่างที่เขาต้องทำดังนั้นเขาจะมาเสียเวลาตรงนี้ต่อไม่ได้

เมื่อลองขยับตัวดูเขาก็พบว่าเริ่มก้าวขาออกแล้ว แม้จะยังสั่นแต่ก็พอจะก้าวขาออก ทว่าในจังหวะที่เขากำลังก้มเก็บกระรอกขึ้นร่างโปร่งแสงนั่นก็กลับมายืนตรงหน้าเขา!

"เฮ้ย?!" เขาผวาล้มลงก้นจ้ำเบ้า!

เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นวิญญาณ และที่สำคัญคือวิญญาณตัวนี้มีใบหน้าเดียวกับเขา!

“เห็นผมด้วยเหรอ?!” ทันทีที่ถูกถามจูเลียสก็เป็นลมสลบไปทันที

TBC.

-------------------------

รีไรท์ใหม่ครับผม จริง ๆ พล็อตเดิมผมไม่ได้วางให้มีพฤกษ์อยู่แล้วแต่จู่ ๆ เกิดอยากให้มีแนวข้ามมิติมาด้วยเลยสร้างพฤกษ์ขึ้นมา

[มอคราม]

รู้สึกขนลุกช่วงท้าย มาอ่านตอนเกือบตี1

[sepzaa]

แฟนตาซีข้ามมิติ? รอตามอ่านค่ะ. ปกติแนวนี้เขียนยาว+ยากนะคะ.ไหนจะปูเรื่อง.ดำเนินเรื่อง. สู้ๆ.นะคะ

[หมึกจีน]

แฟนตาซี ข้ามมิติ สมาคม  โอ...น่าอ่าน  

ดูจากบทนำแล้ว คาดเดาว่าน่าจะเป็นแนวสลับวิญญาณ หรือถอดวิญญาณไปสิงร่าง กันหรือเปล่า?


แต่ไม่ว่าจะแนวไหน ยังไงหมึกจีน ก็ขอหนุ่มๆ  เยอะ ๆ จิ้นวาย หรือวายโต้ง ๆ เลยก็ดีนะคะ ชอบ ๆ อ่านแล้วกระชุ่มกระชวย 555


Ps. หมึกจีนชอบแฟนตาซีมาก ๆ ค่ะ โดยเฉพาะแนวเต็มยศ เจ้าหญิง เจ้าชาย แม่มด เวทมนตร์ โรงเรียน ฯลฯ เขียนมาอย่าอู้ เอ๊ย อย่าดองนะคะ รออ่านอยู่!

[เลื่อมประภัสสร]

ว้าว ตอนแรกอ่านออกแนวเหมือนมาสิงร่าง แต่อ่านตอนท้ายจบ เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ
น่าติดตามมากค่ะ จะรอติดตามนะคะ ^^

[ฟ้าแลบ]

คุณมอคราม - ผมเขียนเองยังแอบขนลุกเองนิด ๆ เลยครับ แต่งก่อนนอนด้วย (ขำ)

คุณ Sepzaa - ยาวแน่ ๆ ครับ ผมวางพล้อตไว้สามภาคคิดว่าจะพยายามให้จบหนึ่งภาคน่ะครับ

คุณหมึกจีน - เรื่องนี้ไม่ใช่สลับวิญญาณครับ ผมให้มาทั้งตัวเลยแต่ตอนนี้มีการขัดกันของพล็อตนิดหน่อยเลยอาจจะเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยแต่ธีมเรื่องคือแฟนตาซียังเหมือนเดิมครับ

คุณเลื่อมประภัสสร - ขอบคุณครับ จริง ๆ ตอนแรกมันมาแนวใส ๆ แต่ตอนจบผมดันเผลอพาออกไปเหมือนนิยายดาร์กเสียอย่างนั้น ฮะ ๆ

[น้ำไหล]

อ่านไปตั้งนานแล้วลืมเม้น ขอโทษค่ะ #แย่มาก
เอ... แต่จำได้ว่าเม้นไปแล้ว สงสัยลืมกดส่ง บ้าจริง Orz

ขอส่งแรงใจเชียร์ให้พฤกษ์จับฉลากได้ดีๆ

*กลับมาดิท*
อ่านรีไรท์แล้วนะคะ รู้สึกอ่านไหลลื่นขึ้นเยอะ

[มอคราม]

มารอตอนต่อไปนะคะ

[ฟ้าแลบ]

มุมรับคำติชม

คุณน้ำไหล
- ขอบคุณมาก ๆ ครับที่อุตส่าห์ตามอ่านแบบรีไรท์อีกรอบ /ซึ้ง/

คุณมอคราม
- จะปั่นตอนต่อไปออกมาให้ได้ภายในอาทิตย์นี้ครับ!

[memoapp]

เนื้อเรื่องดูจะมีคู่หูคู่ป่วนรึป่าวนะ น่ารักดี

[เลื่อมประภัสสร]

แวบมาอีกรอบหลังจากรีไรท์ค่ะ แหะๆ
แต่งได้ลื่นไหลดีค่ะ คราวนี้เหมือนจะปูเรื่องมาใหม่เลย
น่ากลัวก็ตรงที่วิญญาณหน้าตาเหมือนตัวเองนี่แหละค่ะ นึกถึงเรื่องแฝดขึ้นมาเลย เฮือก

สู้ๆ ค่ะ คุณฟ้าแลบ แปล๊บๆ ^^V

[Freezea]

จบบทนำได้ค้างอย่างแรงค่ะ หรือว่าร่างโปร่งที่ว่าจะเป็นดอพเปอร์เกงเกอร์!?

[wazabikung]

ชอบแฟนตาซี ชอบเรื่องยาวๆ อิอิ) รอติดตามอ่ทานต่อไปนะคะ

กำลังใจๆ^^ 

[13cotton13]

แฟนตาซีแนวนี้น่าสนใจจัง
สงสัยจูเลียสจะได้คู่หูแน่ๆ
ว่าแต่จะได้งานอะไรทำล่ะเนี่ย

[Sier]

เป็นบทเกรินที่น่าสนใจดีคะ รอตอนต่อๆไปนะคะ

[daki]

แฟนตาซีสินะ น่าสนใจคะ รออ่านตอนต่อไป

อยากรู้หน้าตาร่างโปร่งแสงอ่ะ ใครน้าาาาา